Imagine "Żeby coś zyskać , trzeba coś stracić" rozdział : 29

               Czyli Imagine o Zaynie cz . 29

Od razu poznałam te jakże mi znane dłonie . 

Chciałam obrócić się tylko na moment , spojrzeć na niego ostatni raz po czym ruszyć w przeciwnym kierunku , zostawiając go w spokoju ,ale nie umiałam , nie umiałam go zostawić i przestać patrzeć się w jego zapłakane czekoladowe tęczówki to było dla mnie za trudne . 

On nie był już na wózku inwalidzkim , jak to możliwe ? . 

Jednak nie próbowałam teraz się jego o to pytać . 

Po chwili ciszy postanowiłam coś powiedzieć , po prostu pożegnać się z nim . 

-Zayn ja wyjeżdżam , więcej mnie nie zobaczysz ... - Powiedziałam odrywając jego ręce od swojego rozpalonego ciała . 

Poszłam przed siebie ,jednak usłyszałam za sobą jego dostojny głos krzyczący : ' [T.I] zaczekaj ! ' . 

Nie posłuchałam go i ruszyłam ku samolotowi . 

Znowu poczułam dreszcz na ciele . 

Obróciłam się do niego ponownie , był cały zapłakany .

Ale w końcu wykrztusił z siebie chodziarz parę słów . 

-[T.I.] to nie tak , nie kierowałem tych słów do ciebie no wiesz w szpitalu , mówiłem do siebie bo nie dowierzałem w to co usłyszałem z twoich ust ... 

-I co z tego Zayn ?! . Nawet mi nie pomogłeś ! . - Krzyknełam ze złością . 

-Ale [T.I.] zrozum też mnie , ja wyjechałem bo ... bo ... była taka szansa ,że w USA zrobią mi tą operację i będe mógł znowu normalnie chodzić rozumiesz ?. To była dla mnie jedyna szansa , jedyna nadzieja ... 

-Zayn ,a czy ja nie jestem dla ciebie ważna ? . -Zapytałam ze łzami w oczach . 

Chłopak podniósł ręke do góry i zaczął delikatnie muskać nią moje mokre od płaczu poliki . 

-Jesteś i to bardzo , jakbym cię stracił to bym normalnie oszalał ,  nie przeżyłbym bez ciebie , proszę zostań ze mną , pojedźmy do sądu załatwimy wszystko ,a potem pokażę ci niespodziankę którą dla ciebie przygotowałem podczas mojej nieobecności .

-Zayn kocham cię . -Szpnełam do ucha chłopakowi po czym mocno go uściskałam .

Tak bardzo mi tego brakowało , tego uścisku , tego ciepła , tych rąk , tego smaku jego ust .

-To co idziemy z powrotem do domu ?. -Zapytał mulat . 

-Jasne . - Odpowiedziałam patrząc się w jego błyszczące oczy . 

Malik złapał mnie za ręke i szczęśliwi wróciliśmy do domu , można powiedzieć ,że szczęśliwi ,ale nie na długo .

Czekała mnie sprawa , tak sprawa w sądzie której się tak bardzo obawiałam . 

Weszliśmy do domu , tam czekał na nas Harry i Louis . 

-Cześć ! . -Krzykneli . -Wiedzieliśmy ,że wrócisz . - Dopowiedzieli . 

-Cześć chłopcy ! . - Krzyknełam z lekkim grymasem . 

Zayn zauważył ,że nie jestem w humorze i zaczął dopytywać się o co chodzi .

-Zayn ja się boję , boje się tej sprawy ... - Powiedziałam cichym ,ale słyszalnym głosem . 

-Nie masz czego , my tam będziemy . - Powiedział optymistycznym tonem . 

-To co jedziemy na tą sprawę ? . -Zapytał Lou . 

-Jasne . - Odpowiedział mulat po czym zeszliśmy na dół do wozu . 

W 15 minut byliśmy już na miejscu . 

Zaczeli pytać wszystkich światków , zaczeli od Liama skończyli na Zaynie . 

Wzrok tego faceta przerażał mnie . 

-Poproszę teraz świadka oraz poszkodowaną [T.i.] . - Powiedział sędzia ,a we mnie coś drgnęło . 

Podeszłam do miejsca w którym miałam odpowiadać i tak jakby zamarłam . 

Nie mogłam wydusić z siebie słowa . 

Bałam się . 

Przeczuwałam ,ze coś złego się stanie ,albo mi ,albo moim bliskim . 

Już miałam wymówić te słowa ,ale zauważyłam jak sprawdza podchodzi do mnie . 

Ja chciałam uciec ,ale nie mogłam nie umiałam . 

Czemu nikt go nie powstrzymuje . 

-Uciekaj ! . -Słyszałam głos Malika za sobą i od razu ruszyłam w pogoń .

Ale było już trochę za późno facet złapał mnie , wyjął z kieszeni nóż i przystawił mi do gardła . 

Czemu on ma przy sobie nóż ? . 

Słyszałam krzyki , płacz ... 

A potem tylko dostojny głos mężczyzny :

 - Nie ruszać się bo ją zabiję ! ... / 40 komentarzy pisze dalej , piszcie co sądzicie o tym rozdziale, jak podoba wam się Imagine , Ps . Mam już pomysł na 30 rozdział  .:) Dziękuje ,że to czytacie i kocham was <3 .