Imagine "Żeby coś zyskać , trzeba coś stracić" rozdział : 38

                                            Czyli Imagine z Zaynem cz. 38


Ale jak to ? .  To praktycznie nie mozliwe ...
Jestem za młoda na narzeczonego , na dziecko ...
To wszystko jest chyba snem .
-[T.I.] słyszysz mnie ? . - Pytał Malik łapiąc mnie za ręke .
-Eeee co ?.  -zapytałam kompletnie go nie słuchając .
-Jedziemy do domu . - Powiedział uśmiechając sie do mnie .
-Jakiego domu ? . O czym ty mówisz ? . - Zapytałam zupełnie nie świadoma .
-Do domu w Londynie . - Odpowiedział chłopak pakując moje rzeczy .
-Ale ja nie mieszkam w Londynie ! . -Krzyknęłam nic sobie nie przypominając  .
-[T.I] ja juz nie wiem co mam robić . - Powiedział mulat ślizgając sie po ścianie , chowając głowę w kolana .
Był kompletnie bez silny .
Długo myślałam nad tym czy po prostu z nim nie pojechać i nie dowiedzieć się wszystkiego o sobie .
Patrzałam jak chłopak płacze , to było coś strasznego , serce mi sie krajało na widok jego placzu .
Widać było ,że mu na mnie zależało ,ale powinien mnie zrozumieć .
Mały chłopczyk podbiegł do mnie , wziął mój telefon i pokazał parę zdjeć , gdzie ja całowalam się z Zaynem i wyglądalismy na naprawdę szczęśliwą parę .
Widziałam jak mulat łapie chłopczyka za ręke i zmierzają ku drzwiom .
-Czekajcie , zostawiecie mnie tu ? . A ja ? . -Zapytałam w ich stronę .
-Przecież ty nie chcesz z nami nigdzie iść . -Odpowiedział Malik lekko pocierając swój mokry polik .
-Idę z wami , mam zostawić najwspanialszych ludzi na ziemi . - Odpowiedziałam ze świadomością ,że ten chłopak jest dla mnie bardzo ważny , chociaż nie pamiętałam nic co z nim robiłam , to wiedziałam ,ze on mnie poprowadzi na dobra ścieżkę , że mi pomorze w życiu .
Chłopak z uśmiechem na twarzy podszedł do mnie , wziął do ręki walizkę ,a drugą złapał moją dłoń.
Szliśmy razem , wyglądaliśmy na szczęśliwą rodzinę .
Naprawdę czułam się szczęśliwa , mimo ,że nic nie pamiętałam .
Wsiedliśmy do auta .
Ja usiadłam razem z dzieckiem z tyłu ,a za kierownicą zasiadł Zayn .
Nagle zaczęłam coś sobie przypominać , co powodowało ,ze nie za wyraźnie widziałam oraz miałam straszny ból głowy .
Zaczęłam coraz szybciej mrugać , łapać się za głowę .
Wtedy Zayn obrócił się do mnie , widząc ,ze coś mi się dzieje puścił kierownicę i zaczął mi pomagać .
Zdążyłam tylko krzyknąć :
-Zayn kierownica , łap za kieronicę ! .
Ale było już za późno , walneliśmy w drzewo .
Wtedy nagle sobie wszystko przypomniałam , przypomnialam sobię całe moje zycie .
-Zayn ! -Krzyknęłam ,ale nikt mi nie odpowiedział ... / 40 komentarzy piszę dalej ,piszcie czy wam sie podoba ta częśc, czy podoba się wam opowiadanie , przepraszam ,ze trochę taki krótki ,ale byłam dzisiaj wyrwać zęba i umieram ... Dziękuję ,ze to czytacie , jesteście kochani . :)