Imagine "I przysięgam ,że cię nie opuszczę ,aż do śmierci" rozdział : 6

                                              Czyli Imagine z Harrym cz. 6

Przed przeczytaniem włącz to : http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=OmLNs6zQIHo


-Bierz-Mówi blondyn popychając mnie.
Miałam mętlik,wahałam się ,ale co mi szkodzi,spróbuję.
-Chcę.-Powiedziałam odważnie,byłam lekko wstawiona.
-Okej siadaj wygodnie na tym fotelu.
Czarnoskóry mężczyzna,zaczął szykować dla mnie strzykawkę,wlał tam substancję,potarł jakiś skrawek mojej skóry na nadgarstku wacikiem.
-Trzymaj się, na początku trochę boli ,ale potem bedziesz sie nieźle bawiła.-Powiedział po czym ścisnał moją ręke i szybko wbił igłe,wlewajac w jedną z moich żył substancję.
Źrenice mi się powiększyły, boli...
Wyciagnął igłę usiadł na fotelu ,a ja byłam w lekkim szoku.
Zaczęło kręcić mi się w głowie,raz widziałam na czarno biało,raz na kolorowo.
Zaczęłam wspominać ,ale nie płakałam ,wręcz przeciwnie,ja sie głosno śmiałam.
Widziałam uśmiech blondyna,który podaje mi dłoń,prowadzi przez korytarz.
Czuję zimny dreszcz,to przez wiatr,jestesmy na dworze ,a ja nadal śmieje sie jak głupia.
Szarooki mężczyzna prowadzi mnie gdzieś,nie wiem gdzie.
Zaczęła grać muzyka,chłopak przytula sie do mnie,zaczynamy tańczyć.
Wszystko widzę urywkami...
-To więc jak ci na imię ?-Zapytał szary.
-[T.I.]!-Krzyknęłam.
Chłopak sie tylko uśmiechnął,dziwne...
-To ty jesteś tą dziewczyną Harrego Stylesa ?-Zapytał.
-Tak,znasz go ?-Zapytałam ,ale już bez tęsknoty za loczkiem.
-Można tak powiedzieć.-Powiedział z cwaniaczym uśmiechem.
Jednak nie pytałam już o nic więcej,nie mam po co,chcę się dobrze bawić,zapomnieć.
Nagle zadzwonił do mnie telefon to Chris...
Odebrałam.
-Tak ?-Zapytałam smiejąc się.
-[T.I.] jestem w szpitalu słyszysz ?...-Powiedział słabym ,cienkim głosem.-Czyhają na ciebie,oni cie dopadną nie daj się.-Dopowiedział.
-Ale o co ci chodzi ?-Zapytałam nadal nie zdajac sobie jak poważna jest jego sytuacja.
-[T.I.] oni cię dopadną ciebie i...
-Halo ? Chris ?.
Coś nam przerwało.
-Kto to ?-Zapytał blondyn.
-Przyjaciel.-Odpowiedziałam lekko przestraszona.
-Daj telefon bo zgubisz.-Powiedział ,a ja podałam mu urządzenie,po chwili schował je do kieszeni swoich dżinsów.
Musze odpocząć,usiadłam na jakiejś pierwszej lepszej ławce i wszystko wróciło,wrócił on... ten słynny Harry Styles,łza poleciała mi po poliku,mam dość...


                                                                        ***

Wchodzę po schodach do góry,na jakąś barierkę,nie do końca wiem co robię.
Blondyn patrz z góry,nie jest przestraszony...
Idę powoli po belkach,chcę skończyć z życiem...
Patrzę w dół,dużo ludzi sie zebrało,o mamo jak wysoko.
Dziwnie się czuję,idę dalej.
Moje zycie jest bez sensu,chcę zniknąć,nie chcę już cierpieć to boli.
-Złaź już !-Krzyczy blondyn,a ja nie wiem co mam robić.
Nie widze wyrazu jego twarzy ,jest za daleko...
Widze jak szarooki wchodzi na górę,do mnie.
Staje jakieś pięć metrów ode mnie.
-Nie warto.-Powiedział podając mi dłoń.
Łapię ją mocno,prawda jest jedna,boję się umrzeć,nie jestem na to gotowa,razem schodzimy na dół,a ja nadal do konca nie wiem co się dzieje...

                                                                     ***

Otwieram swoje zaspane oczy...
Jestem w zielonym pokoju...
Zaraz... w moim domu nie ma żadnego pomieszczenia z zielonymi ścianami.
Obracam się w druga stronę.
Widzę blondyna,leżącego koło mnie,śpi...
Przestraszona wstałam z łózka,matko co się działo wczoraj,ja nic nie pamietam...
Gdzie ja jestem ?.../40 komentarzy piszę dalej,piszcie w komentarzach czy podoba wam się ta część,jeszcze raz musze was przeprosić za opóźnienie z rozdziałem <33