Imagine "I przysięgam ,że cię nie opuszczę ,aż do śmierci" rozdział : 8

                                               Czyli Imagine z Harrym cz.8

Przed przeczytaniem włącz to: http://www.youtube.com/watch?v=44u2CIjeYR4


Maszyna zaczęła pikać.
-Nie !-Krzyknęłam mocno przytulajac się do Chrisa.
Do sali wbiegły pielegniarki,razem z nimi lekarz.
Zaczynali odrywać mnie od chłopaka.
-Musi pani odejść chcemy go reanimować !-Krzyknął lekarz ,a ja zrobiłam co kazał.
-Niech pani wyjdzie.-Powiedziała pielęgniarka prowadząca mnie na korytarz.
Niechętnie to zrobiłam,usiadłam na krzesło,zaczęłam płakać.

                                                                 ***

Siedziałam ze schowaną twarzą w dłoniach.
-Cześć.-Powiedział siadający kolo mnie blondyn,wyglądał znajomo.
-YYyyy.... eeee... cześć.-Odpowiedziałam z płaczem w głosie.
-Czemu płaczesz ?-Zapytał kładąc mi ręke na udzie.
-Booo boo mój kolega on umiera...-Wydusiłam z siebie pare słów , po czym położyłam zapłakaną twarz na ramieniu blondyna.
Potrzebowałam teraz tego,potrzebowałam osoby która mnie pocieszy.
-Prosze.-Powiedział podając mi kawę z automatu.-Dobrze ci zrobi.-Dodał.
Wzięłam kubek do ręki i wzięłam parę łyków trunku.
-Dziękuję.-Odpowiedziałam ,a na twarzy chłopaka zagościł ciepły uśmiech.
Z sali wyszedł lekarz,a ja od razu zerwałam sie z uścisku i podeszłam do niego.
Złapałam go za ręke i zaczęłam szarpac.
-Proszę mi powiedzieć co z Chrisem ?-Zapytałam.
-Jest w bardzo ciężkim stanie,z trudem udało się nam go uratować,jest w śpiączce.-Powiedział i spuścił głowę w dół.
-Czyli żyje tak ?-Zapytałam.
-Żyje ,ale nie wiadomo na jak długo,nie wiadomo czy z tego wyjdzie.-Powiedział.
-Moge tam teraz wejść ?-Zapytałam.
-Nie, musi odpocząć.-Powiedział ,a ja puściłam jego rękę.
Zapłakana otarłam lzy z polików.
Spojrzałam na krzesła, blondyn zniknął dziwne !
Przed chwilą tu był i skąd ja go znam ?
Milion pytań jest teraz w mojej głowie.
Siadam jeszcze raz na krzesło w poczekalni i gorzko płaczę...

                                                                        ***

Spojrzałam bezsilnie na zegarek godzina 24:00.
Wiem co musze zrobić,musze iśc do Harrego,chcę usłyszeć wytłumaczenie całego tego zamieszania,chcę wiedzieć co tak właściwie się tu dzieje.
Wstalam z krzesła,pociągnęłam za klamkę drzwi po czym poczułam chłodny powiew wiatru.
Poczułam dreszcz,zmierzałam przed siebie.
Nagle usłyszałam strzał z pistoletu,zobaczyłam jakiegoś faceta który bierze ciało jakiejś osoby i wkłada je do bagażnika.
Przestraszyłam się i szybkim tempem poszłam w przeciwną stronę.
Nie miałam nawet jak zadzwonić na policję bo telefon...
Telefon ukradł mi blondyn !
Ten blondyn ze szpitala...
Słyszę za sobą kroki,przyspieszam...
Biegnę...słysze za sobą kroki,przyspieszony oddech...
Boję się,łza spływa mi po oku.
Jest mi nie dobrze.
Nie mam do kąt uciec,dom Stylesa jest jakieś 10 km stąd co mam robić ?
Powoli zaczyna mi brakować powietrza, słyszę strzał z pistoletu.
-Stój !-Krzyknął męski zachrypnięty głos.../40 komentarzy pisze dalej,piszcie co sądzicie o tej czesci w  komentarzu,więc następna część napiszę gdzieś w niedzielę bo jutro wyjeżdżam :)