Imagine "I przysięgam ,że cię nie opuszczę ,aż do śmierci" rozdział : 7

                                                     Czyli Imagine z Harrym cz.7

Przed przeczytaniem włącz to : http://www.youtube.com/watch?v=p856dtR4mms

Bez dłuższego zastanowienie ubrałam na siebie ubrania które było porozrzucane na ziemi i uciekłam z pomieszczenia.
Stanęłam na środku ulicy, do końca nie wiedząc gdzie jestem,nie wiedząc co się dzieje,co działo sie wczoraj?
Podbiegłam do taxówki,otworzyłam drzwi auta.
-Gdzie panią zabrać ?-Zapytał męski głos.
-Proszę na ulicę London 8
-Juz się robi
Gdy jedziemy ja wpatruję sie przez szybę samochodu,ręką dotykam zaparowanego szkła...

                                                                       



                                                                          ***

-Ile płacę ?-Pytam.
-15 euro.-Odpowiada z uśmiechem ,a ja z kieszeni spodni wyciągam banknoty.
-Proszę.-Odpowiadam i kieruję się do domu.
Otwieram drzwi,siadam na kanapę,rękami łapię się za głowę.
Cholernie mnie boli,co się wczoraj działo.
-Miau...-Słyszę odgłosy kota.
Podchodzi do mnie mój mały puszysty zwierzak,biore go na ręce i delikatnie głaszcze koło uszka.
-Co się wczoraj stało ?-Pytam go ,a on tylko odmiałkuje.
Wstaję ,zmierzam do kuchni,biore łyk wody.
Sprawdzam kalendarz.
-Trening o kurwa !-Krzyknęłam na cały dom.
Za trzydzieści minut mam trening.
Przebrałam się po czym zeszłam na dół,wsiadłam do swojego małego auta i odjechałam,miałam nadzieje ,ze zdążę na czas...

                                                                            ***

-Czemu dzisiaj nie ma z tobą Chrisa ?-Zapytał trener.
Chris,czekaj,Chris !
O matko,pamiętam.
Biegne znowu do szatni w poszukiwaniu mojego telefonu,nigdzie go nie ma,nie mam telefonu.
Blondyn,on ma mój telefon,schował go do kieszeni !
Kurwa...
Podbiegam znowu do trenera.
-Pożyczy mi pan telefon.
Kręci głową.
-Po co ci ?-Pyta z ciekawością.
-Bardzo ale to bardzo jest mi potrzebny.-Odpowiedziałam prosząc.
-No okej.-Mówi podając mi swoją komórkę.
Dzwonię do Chrisa,odbierz,odbierz to do cholery...
-Tak?-pyta żeński głos.
-moge poprosić eeee Chrisa ?-Zaczynam wątpić w swoje myśli.
-On nie moze podejść,jest w ciężkim stanie.-Odpowiada.
-Co mu jest ?-Pytam przestraszona.
-Przywieźli go wczoraj wieczorem.
-Gdzie? O czym pani mówi ?-Pytam.
-Szpital ulica przy ulicy London 215.
Oddałam telefon panu Raspberry po czym pobiegłam do szpitala...

                                                                              ***

30 minut i już jestem na miejscu.
-Przepraszam,wczoraj przywieziono tu chłopaka w ciężkim stanie,w której sali on leży ?-Pytam pielęgniarki która stoi przy biurku.
-Pokój 25,prosto ,potem skręt w lewo.-Mówi z uśmiechem.
Zmierzam do sali,boję się ,ze jak go zobaczę to przeżyje jeden wielki szok.
Że będe musiała patrzeć na jego cierpienie.
Ciągnę za klamkę drzwi.
-Chris ?-Pytam z łzami w oku.
Chłopak jest cały okaleczony.
-[T.I.]...-Mówi przekręcając głowe w moją stronę.-Patrz.-Wskazuje palcem na telewizor.
Siadam koło niego na krześle ,a w telewizji widze siebie,siebie chodzącą po belkach,chciałam sie zabić...-Widzisz to,musisz mieć sie na baczności,uciekaj,oni cię dopadną.-Powiedział łapiąc mnie za dłoń.
-Kto mnie dopadanie ?-Pytam ,a po moich polikach przemieszczają się łzy.
-Słuchaj... Harry to dobry człowiek,chociaż jest bardzo... tajemniczy,on mi pomógł słyszysz ? On mi pomógł,dlatego nie przyszedł do ciebie,ale oni dopadli cię,wiedzą kim jesteś,uciekaj.-Powiedział z wielkim wysiłkiem.
Płaczę coraz to mocniej,nie wiedzac co się dzieje.
-Ale o co w tym wszystkim chodzi ?-Pytam.
Moje łzy kapia na jego koszulę.
-Ratuj Harrego !-krzyknął po czym jego ręka rozluźniła się,opadła na łóżko,a oczy zamknęły.../40 komentarzy pisze dalej,piszcie co sądzicie o tej cześci w komentarzach czy się wam podoba,przepraszam ,że takie krótkie ,mozna powiedzieć ,ze mam pomysł na następne części :)