Imagine "Żeby coś zyskać , trzeba coś stracić" rozdział : 44

                                        Czyli Imagine z Zaynem cz.44

Przed przeczytaniem włącz to :
 http://www.youtube.com/watch?v=ZXvzzTICvJs&feature=endscreen&NR=1

-Za co siedzisz ?.-Usłyszałam dziewczyński głos który był lekko zachrypnięty.
Nie odwracając sie odpowiedziałam :
-Tak właściwie to za nic.
-Jak to?. -Zapytała ze zdziwieniem dziewczyna.
Wtedy obróciłam się i zobaczyłam naprawdę śliczną dziewczynę , z blond kręconymi włosami.
-Bo sluchaj nie wiem czy mogę ci to powiedzieć.-Wydusiłam z siebie słowa na jednym takcie.
-Spokojnie mi możesz powiedzieć.-Powiedziała odpalając fajkę.
-To słuchaj bo... porwali mi dziecko , znasz może Zayna Malika ?. -Zapytałam dziewczyny ,a na samą myśl łzy spłyneły mi po poliku.
-Tak , tak kojarzę to ten z One Direction?. Niezłe ciacha co?.-Powiedziała biorąc to coraz większego bucha.
-Zayn to mój narzeczony !.-W końcu wyksztusiłam to z siebie czując wielką ulgę ,ze mogę się komuś wygadać.
-Naprawdę ?. To Gratulacje , masz szczęście.-Powiedziała lekko uśmiechając się do mnie.
-Ale porwali mi dziecko !. Moje i jego ,a ja , ja go chyba zabiłam , nie wiem co zrobilam , kazano mi !.-Wykrzyczałam z całych sił.
Mina dziewczyny mówiła sama za siebie , podeszła do mnie poklepała mnie po ramieniu i powiedziała:
-Spokojnie pomogę ci uciec ,dorwij tego skurwysyna co tak wam uprzykszył życie i nie wahaj się , po prostu odwdzięcz mu się tym samym -cierpieniem.
Jej słowa naprawdę dawały mi otuchy , widac ,ze chciała mi pomóc.
Reszte dnia spędzilam siedząc w celi , rozmawiając z dziewczyną.
Wybiła godzina 23:00 ,kraty celi otoworzyly się ,a my mieliśmy stawić sie na dole.
Wtedy dziewczyna podała mi strój , to był strój policjanta.
-Załóż to i uciekaj.-Powiedziała cichym głosem.
Zrobilam co kazala , szybko się przebrałam , pomachałam jej ręką i krzyknęłam : Dziękuję.
Wiedziałam już co mam robić, weszłam do pokoju gdzie trzymano klucze , wziełam je i szybko otworzyłam furtkę po czym wybiegłam.
Biegłam już do głównych drzwi kiedy usłyszalam głos policjanta za sobą:
-A gdzie ty idziesz ?. -Zapytał.
-Ehhh kończę już pracę.-Powiedziałam udając głos mężczyzny.
-To daj klucze.-Powiedział lekko się śmiejąc.
-A tak jasne...
Otworzyłam bramę po czym rzucilam mu klucze nie obracając się ,a biegnąc przed siebie.
Biegłam ile sił w nogach , biegłam i biegłam.
Nagle zadzwonił telefon ,a tak ja mam telefon Zayna przy sobie.
Odebrałam szybkim ruchem , lekko sapiąc w słuchawkę.
-Słuchaj spotkajmy się ,za 15 minut w parku przy fontannie , mam nadzieje ,ze wiesz przy której, tam gdzie spotykałaś się zawsze z Zaynem.-Powiedział męski głos,a ja widząc ,ze mam mało czasu znowu zaczęłam biec.
Minęło 15 minut , byłam na miejscu ,z daleka poznałam już mojego synka.
Z placzem w oczach podbiegłam ,ale coś mnie zdziwiło , zobaczyłam , zobaczyłam o Boze to nie może być prawda.

Podeszłam blizej ,dalej nie dowierzałam w to co widzę.
-Zayn ?. -Zapytałam widząc mężczyzne koło mojego syna trzymającego broń.
Chłopak tylko lekko zachichotał , przyjrzałam się mu bardziej , wyglądał jak klon Zayna , po prostu jak Zayn , jednak byly różnice takie jak kolor oczu Zayn miał czekoladowe , zaś ten mężczyzna miał je koloru morskiego , ułożenie włosów i nie miał tatuażów na rękach.
Bez wahanie ,bez chwili przemyślenie wykrzyczałam słowa zapytania:
-Kim ty kurwa jesteś?!./40 komentarzy pisze dalej , piszcie czy podoba się wam ten Imagine i ta część , szczerze starałam się pisać tą część ,żeby nie było żadnego dramatu i ta dammm. Proszę . :) Nie ma dramatu i trzyma w napięciu?. :D