Imagine "Żeby coś zyskać , trzeba coś stracić" rozdział : 41

                                    Czyli Imagine z Zayniem cz.41

Włacz to: http://www.youtube.com/watch?v=JF8BRvqGCNs

-[T.I.]...Ja , ja ...- Zaczął mówić Niall ,ale przerywał mu płacz.
-Niall mów !.-Powiedziałam coraz bardziej czując ,ze nie mają dla mnie dobrych wiadomości.
-Mogą państwo , wejść odwiedzić pana Zayna.-Powiedziała podchodząca do nas pielęgniarka.
Wszyscy wpakowali się do sali , chciałam zapytać o co chodzi ,ale nikt i tak by mi nie odpowiedział.
Weszłam do sali ostatnia , robiłam coraz to mniejsze kroki bojąc się co tam zobaczę.
Gdy zobaczyłam całego prawie nie zyjącego Malika , po polikach zaczęły spływać mi łzy .
Ledwo co podniósł głowę , ledwo co wyciągnął do mnie ręke.
Usiadłam koło niego , głośno szlochałam .
-Zayn o co w tym wszystkim chodzi ?.-Mówiłam przez placz.
-Kochanie , aparatura utrzymuje mnie przy zyciu ,ale ja nie chcę tak cierpieć , nie chcę ,abyś widziała jak cierpię , pamiętaj ,że zawsze będe cię kochał ...
-Zayn ,ale co to ma znaczyć ?. -Zapytałam z niezrozumieniem dokładnie jego wypowiedzi.
-Postanowiłem umrzeć , dzisiaj odczepią mnie od tej aparatury...-Powiedział na jednym wdechu mulat.
-Nie !. Zayn nie !. Walcz !. Nie zostwaiaj mnie !. -Prosiłam go , płakałam w jego klatkę piersiową.
-Czy jest pan gotowy?. -Zapytał lekarz wchodząc do sali .
Myślałam ,ze chłopak może jeszcze zmieni zdanie ,że mnie nie zostawi , ze zawalczy , jednak myliłam się.
-Tak jestem.-Powiedział Zayn ,a ja wzięłam dziecko od Nialla i wybiegłam z sali.
Nie chciałam na to patrzeć .
Wybiegł za mną Harry , złapał mnie za ręke i powiedział :
-[T.I.] to jego ostatnie chwilę , bądź przy nim , on cie potrzebuję.
-Harry ja też go potrzebuję rozumiesz !. Ja go kocham !. Nie chcę by mnie zostawiał!.
Chłopak nie odezwał się już słowem , tylko czule mnie przytulił , dał mi się wyplakać w ramię.
Jednak później wzięłam chłopczyka za rączke powiedziałam ,ze nie mogę na to patrzeć i wyszliśmy ze szpitala.
Szłam załamana , chłopak nie wiedział kompletnie co się dzieje , więc biegał radośnie idąc gdzieś koło mnie.
Oddalał się ode mnie , a ja czasem krzyczałam : Synku chodź tu !.
Szłam ze spuszczoną głową , płakałam , miałam dość życia .
Po jakimś czasie zorientowałam się ,ze spuściłam chłopczyka z oczu i nie wiedziałam kompletnie gdzie on jest.
Nagle usłyszałam huk , dźwięk samochodu , krzyk ludzi.../40 komentarzy pisze dalej , piszcie co myślicie o tym Imagnie i o tej części . : *